Geçen hafta babalar günüydü ve bir cenazemiz vardı. Şaban abiyi sakladık. Herkes tanırdı Şaban Güvenç’i. Kendi halinde; yavaş hareketleriyle, sakin konuşmasıyla, ne hissettiğini yansıtmayan yüz ifadesiyle tam kendine özgü bir insandı.

Şaban abiyi tanıyanlar onun çok etkileyici ve renkli bir insan olmadığını bilirler. Herkesin onun hakkında ortak söyleyebileceği “zararsız bir insan” olduğudur. Ya… yararlı bir insan olup olmadığı: İşte asıl nokta budur. Onun çok da uzun olmayan yaşamının son 7-8 yılına sığdırdığı büyük SEVGİ ve ŞEVKAT dünyasıdır, hepimize örnek olması gereken.

Şaban Güvenç’in bu Dünyaya, biz geride kalanlara bıraktığı mesaj:

• Karşılıksız sevgi

• Özveri

• Şefkat ve

• Sabır

Babalar gününde her yerde bu kavramlar öne çıkarılmaktaydı. Çocuklarımıza gösterdiğimiz sevgi, onlar için sergilediğimiz özveri, yavrularımıza gösterdiğimiz şefkat… Kendi oğullarımıza, kendi kızlarımıza, kendi kanımızdan canımızdan yavrularımıza…

Şaban abi kızı Aleyna’ya bizler gibi kan bağıyla bağlı değildi, belki. Ancak kurduğu can bağı herkese örnek olmalıdır.

Kaybettiklerimizin ardından “mekanı cennet olsun” duasının, Şaban abi için bir dileğin ötesinde; hak edilmiş bir son olduğunu düşünüyorum. Mekanın cennettir Şaban abi.