(ADAMIZ ADALILAR VE ANIT YAZISI)

·         Şehirlerin nefes aldığı;

·         Çocuklarımızın güven içinde bisiklete bindikleri, paten kaydıkları, koşturma oynadıkları;

·         Gençlerin toplandıkları, bağıra bağıra şakalaştıkları, gitar çalıp şarkılar söyledikleri;

·         İnsanların kendilerini o kentin hemşerisi olduklarını daha güçlü bir biçimde hissettikleri;

·         Zengini yoksulu, büyüğü küçüğü, amiri memuru herkesin eşitlendiği;

Meydanlar, meydanlarımız ne kadar önemlidir aslında.

Şehirler oralarda samimiyetle yaşanır. Ticari ya da resmi bir mekanın insanı kısıtlayan kuralları olmaksızın; hayat kendiliğinden, doğallığı içinde yaşanır kent meydanlarında.

O nedenle meydanlar çağdaş hemşerilik anlayışında hep öne çıkar.

Özgürlükçü, eşitlikçi, insandan yana siyaset yapanlar meydanları gözü gibi sakınır, gözetir. Ticari yaşam ve her şeyi paraya dönüştüren, şehrinin fiyatını bilip değerini ikinci planda tutan siyasal anlayışlardan korur.

Örnek: “Her yer Taksim…” sloganı, bunun için atılmıştır.

Bozcaada bu konuda şanslı bir şehirdir. Sahip olduğu agorasının oranı toplam yerleşim alanı içinde çok önemli bir büyüklüğe sahiptir.

Bizler bugün “Adamız ne güzel” diyebiliyorsak; Ada’nın birçok özelliği yanında, meydanının (Anıtın) insanlara yaşattığı rahatlıktan dolayı bunu söyleyebiliyoruz. Ada’ya gelip de buraya hayran olanlar, belki bir çok başka özelliğini de seviyorlar; ancak etkilendikleri  özelliklerden biri de Anıt’ın Ada’ya kattığı rahatlık ve huzurdur.

Eski Adalılar bize çok güzel kocaman bir meydan bırakmış.

Şimdi biz ne yapıyoruz?

Lütfen sahip olduklarımızın değerini bilelim.